Bu geceyi özel kılan şey, daha önce Mavi Marmara, Özgürlük Filosu ve son olarak Madleen Gemisinin ulaşamadığı bölgelere kadar girebilmeleriydi. O andan itibaren İsrail alarm durumuna geçmiş, ablukayı sağlamlaştırmıştı. Büyük gemilerin çoğu ve pek çok yelkenli engellenmiş, çok sayıda aktivist gözaltına alınmıştı. Ancak haberler arasında bazı teknelerin Gazze kara sularına girmeyi başardığı da vardı.

Elleri havada İsrail askerlerine karşılık veren aktivistler, silah taşımadıklarını, tek amaçlarının Gazze’ye gıda ve tıbbi malzeme ulaştırmak olduğunu vurguladılar. Bunun yalnızca insani değil, aynı zamanda ahlaki bir sorumluluk olduğunu söylediler. Bu sırada dünyanın dört bir yanında -İstanbul’dan Londra’ya, Kuala Lumpur’dan Johannesburg’a kadar meydanlarda -binlerce insan Sumud için nöbetteydi. Filonun Gazze kıyılarına yaklaşması sadece oradaki halk için değil, küresel vicdan için de bir umut ışığı oldu.

1.         İsrail’in delinmez sanılan ablukasının delinebileceği görülecek.

            2.         Gazze için bir ümit güneşi doğabilecektir.

            3.         İsrail’in askeri gücünün sorgulanabileceği, prestijinin sarsılabileceği konuşulacaktır.

            4.         Sabır, azim ve kararlılığın önünde hiçbir gücün duramayacağı anlaşılabilecektir.

            5.         Ve belki de en önemlisi: Üstad Necip Fazıl’ın o meşhur dizelerinde haykırdığı “Sakın kader deme, kaderin üstünde bir kader vardır.

Ne yapsalar boş, göklerden gelen bir karar vardır!” hakikatinin işaret ettiği Asıl gücün Allah’a ait olduğu gerçeği anlaşılabilecektir.

Nitekim filo yolculuğu sırasında Müslümanlardan etkilenip İslam’a giren insanların haberleri de gelmektedir. Elhamdülillah.

Şimdi geriye şu soru kalıyor: Bir tekne bile Gazze kara sularına girebildiyse, yarın onlarcasının başarabileceğine kim engel olabilir?